روایتی متفاوت از دهه سی سالگی؛ داستان سی سالگی یاسر نازنین

بــامشکــلات بیمــاران آشنــا شویــد

خانه ای بی

سی سالگی برای یک نفر بحران است، برای شخص دیگر شروع ماجراجویی ها، اما دستتان را به ما بدهید میخواهیم شما را به دنیای واقعی بیماران پروانه ای ببریم تا بعد دیگری از سی سالگی را ببینید در جریان سفر استانی به استان مازندران، به منزل یاسر رفتیم. شاید این خطوط برای شما دردناک باشند، […]

سی سالگی برای یک نفر بحران است، برای شخص دیگر شروع ماجراجویی ها، اما دستتان را به ما بدهید میخواهیم شما را به دنیای واقعی بیماران پروانه ای ببریم تا بعد دیگری از سی سالگی را ببینید
در جریان سفر استانی به استان مازندران، به منزل یاسر رفتیم. شاید این خطوط برای شما دردناک باشند، اما بر ما ببخشایید زیرا گاهی چاره ای نداریم تا برای این که واقعیت ای بی را درک کنید شما را بر روی صحنه ببریم.
یاسر سی سال دارد و مبتلا به بیماری ای بی از نوع شدید. دست و پاهای این بیمار، دچار چسبندگی است و بماند سختی ها و چالش های دیگر … انگشتان پای او هم چسبیده است، طبیعی است که او نمیتواند به راحتی راه برود. سی سالگی گرچه برای او سخت میگذرد اما او نمیخواهد این پایان داستان باشد. در گفت و گویی که داشتیم او درخواست یک عدد ویلچر برقی داشت تا این غول سیاه راه نرفتن را شکست دهد، ما به مدد نیکوکاران کشور عزیزمان کنار او هستیم.
بارها به ما ثابت شده است این داستان پایان خوشی دارد، غم کوتاه است و خودش می داند چطور از زندگی بیماران پروانه ای پا به فرار بگذارد. حالا دیگر بهانه ای نیست. ما به رسیدن روزهای خوب امیدواریم.

موضوعات مرتبط

با این مقاله مطالعه کنید

اخــــبار و مقــــالات مرتبــــط

بـــا مـــا همـــراه خواهـــید بـــود