روز اول نوروز در خانه اسماعیل نازنین پروانه ای مبارک شد

اسماعیل را که یادتان می‌آید؟
اواسط خردادماه ۹۹ بود که از عشق شما آجرهای خانه او یکی یکی بالا رفت. دنیای اسماعیل به نور حضور شما رنگی شد
حالا امروز در ادامه سفر استانی به استان سیستان و بلوچستان فرمان را به سمت خانه اسماعیل نازنین چرخاندیم و روز اول عید کنار او و خانواده‌ محترمش مبارک شد
خدا را شاکریم که حالِ دلِ اسماعیل نازنین خوب خوب است اما حال جسمش آن‌چنان گفتنی نیست.
سیستم گوارشی اسماعیل و دندان‌هایش مشکل پیدا کرده‌است و امکانات بیمارستان‌های موجود در استان سیستان و بلوچستان جوابگوی مشکلات او نیست.
انشالله مقدمات سفر او به تهران‌ برای پیگیری اقدامات درمانی او به زودی فراهم می‌شود.
لازم به ذکر است مدارک هویتی اسماعیل هنوز صادر نشده‌‌است که امیدواریم با همکاری‌های لازم وزارت کشور این مورد نیز حل شود.
در برق چشمان امروز اسماعیل شما عزیزان را دیدیم که اگر هزاران بار قدردانی کنم باز هم کم است.
پ ن: همواره فعالیت‌های خانه ای‌بی به صورت تیمی و جهادی پیش رفته‌است. این باور ماست که باید همیشه در صحنه حضور داشت و هر لحظه در حال خدمت‌رسانی به بیماران پروانه‌ای بود. از همین رو امشب هنوز یکساعت از رسیدن به محل استقرارمان نگذشته بود که همکاران واحد مستندسازی تدوین فیلمی که مشاهده می‌کنید را شروع کردند تا گزارشات به صورت لحظه‌ای تقدیم حضورتان شود و البته همراهی پرشور شما عزیزان در قدم به قدم این سفرها انگیزه‌بخش ماست.
ارادتمند شما
سید حمیدرضا هاشمی گلپایگانی