زینب عزیز تا ابد درقلب ما خواهی ماند

کم‌تر کسی از همراهان ما پیدا می‌شود که از داستان زینب سی و هفت روزه خبر نداشته باشد
دنیای معصومانه و لطیف زینب در همان سی و هفت روز ابتدای عمرش با بی‌عدالتی و بی‌انصافی رو به رو شد.
زخم‌های زینب روز به روز بیشتر می‌شد
عدم شناخت صحیح بیماری و عدم رسیدگی اصولی در بیمارستان اهواز پای او را به پایتخت باز کرد و مادرش به تنهایی با کوله‌باری از امید راهی بیمارستان تجریش شد تا شاید پذیرش و بستری چند روزه در بیمارستان حال زخم‌های نوزادش را بهتر کند. اما اینجا هم درب‌ها بسته شدند و پزشک معالجش ضمن عدم پذیرش او در بیمارستان شهدای تجریش مادر و نوزاد را به خانه ای‌بی ارجاع داد.
شما بهتر از ما می‌دانید خانه ای‌بی نه مرکز درمان است نه بیمارستان!
پس بعد از شنیدن شرح ماجرا از زبان مادر زینب راهی وزارت بهداشت شدیم تا علت عدم پذیرش و رسیدگی را حضورا جویا شویم. اما اینجا هم درب‌ها بسته شدند و درخواست رسیدگی و جلسه با عدم موافقت روبه رو شد.
مثل آنکه صدایمان به هیچ وجه قرار نبود شنیده شود. راه حل پس فریاد بود تا بلکه فریاد رسی پیدا شود.
بعد از دقایق طولانی معطلی رئیس اداره بازرسی وزارت بهداشت جناب آقای دکتر حیدری نزد ما آمدند اما هیچ‌گاه یادم نمی‌رود که به جای تدبیر و رسیدگی و مدیریت اقتضایی به ما پیشنهاد دادند که شکایتمان را کتبا بنویسیم. من نمی‌دانم شما از مدیریت چه چیزی می‌دانید که ما آن لحظه به دنبال آمبولانس و پذيرش بیمارستان بودیم نه تنظیم شکوائیه
عاقبت بعد از ساعت‌ها معطلی کاری که می‌توانست به آرامی و درنهایت اصول حرفه‌ای پزشکی انجام شود با تخصیص
یک آمبولانس زینب به بیمارستان شهدای تجریش منتقل شد و متاسفانه به دلیل گسترش عفونت بعد از حدود سیزده روز آسمانی شد
ما که متوجه نشدیم، مسئولین محترم وزارت بهداشت امیدوارم خودتان فهمیده باشید که اگر زینب نیاز به پذیرش داشت پس چرا انقدر مقاومت کردید و اگر نیازمند بستری نبود چرا بعدا موافقت کردید؟؟
این داستان هم به سر رسید
اما وزیر محترم بهداشت!
جناب آقای دکتر نمکی
گویا بی اعتنایی در برابر بیماران مبتلا به ای‌بی تبدیل به یک رسم و رویه عادی برای شما شده‌است خودتان بهتر می‌دانید که شما مسئول وزارت، بهداشت و درمان این مرز و بوم هستید اما در برابر بیماران مبتلا به ای‌بی هیچ احساس مسئولیتی نکردید، تناقض دردناکی‌ست…حاضرم در یک‌ مناظره شرح کم‌کاری‌هایتان را فهرست‌وار به اطلاعتان برسانم‌
جناب آقای روحانی
شما برای حل معضل فقر، مشکلات اقتصادی، فساد و موضوعات مربوط به بیماران رئیس جمهور شدید اما این روزها هیچ کدام برایتان مسئله نیست
ما تنها امیدمان به همین چند ماه پیش روست تا بلکه وعده سبز رنگ امید شما رنگ واقعیت بگیرد
پ ن: جا دارد از تلاش‌های جانانه و بی‌وقفه کادر درمان پزشکان و پرستاران محترم که در دوران شیوع کرونا برای مراقبت از مردم سرزمینمان این چنین همدلانه ایستادند نهایت تشکر و قدردانی را به جای آورم.
با احترام
سید حمیدرضا هاشمی گلپایگانی