پروانه ها از غریبانه ترین لوکیشن دنیا با شما حرف می زنند

اینجا نه فرمانیه است، نه زعفرانیه، نه منطقه ای خوش آب و هوا در شمال ایران.
اینجا سیستان، روستای دن دستگرد غریبانه ترین لوکیشنی است که می دانیم هرگز به گوشتان نخورده است. اینجا که پروانه ها هستند، اما آب نیست، علف نیست، نان هم؟ امان از غم نان…
دن دستگرد بعد از برنامه ریزی های واحد مددکاری خانه ای بی مقصد بعدی ما برای سفرهای استانی شد. به راه افتادیم و می دانستیم راه دور است و دل ناصبور…به سیستان و بلوچستان که رسیدیم تازه اول راه بود. فرمان را به سمت یکی از ناشناخته ترین روستاهای ایران چرخاندیم. آنجا میزبان پروانه های عزیزمان بودیم، سه خواهر دوست داشتنی که شرایط زندگیشان به هیچ وجه در شان یک هموطن نبود.
به پای حرف هایشان نشستیم، آن ها گفتند و ما شنیدیم، شکوه کردند و یادداشت برداشتیم و عرق شرم بود که پیشانیمان را خیس می کرد.
خوشحالیم که به مدد سفرهای استانی و به یاری خداوند در حال بازدید و پیگیری از بیماران مبتلا به ای بی در دورترین نقاط ایران هستیم. ما باور داریم بیماران متعلق به هر دین، باور و قومیتی پروانه های خانه ای بی هستند و شایسته دریافت بهترین خدمات.
در این ویدئو پروانه ها از دورترین نقطه ایران با شما درد و دل می کنند. بیماران مبتلا به ای بی باید به منظور مراقبت از زخم ها و تاول هایشان هر روز استحمام کنند، در شرایط کاملا استاندارد و بهداشتی گذران زندگی کنند اما متاسفانه به چشم خود دیدیم که آن ها از داشتن یک حمام ساده و حتی سرویس بهداشتی نیز محروم بودند. دن دستگرد به معنای واقعی یک منطقه محروم است. خانه ای بی در راستای مسئولیت ذاتی خود تمام قد به حمایت از بیماران پروانه ای تحت پوشش خود برخاسته است و مادامی که آنان را به خانه شادمانی، آرامش و رفاه نرساند از پای نمی نشیند.
نمی دانیم گوش شنوایی هست یا نه؟ اما مسئولین عزیز این واژه ها را نه با صدای بلند که با قلبتان بخوانید. بیایید باور کنیم که آبادسازی مناطق محروم نه کار ماست نه مردم، این مسئولیت و ماموریت شماست. می دانیم که از یاد بردیده اید اما ما اینجا نمیگذاریم که درد فراموش شود که اگر مردم از شما طلب نکنند پس باید دستشان باید به سمت چه کسی دراز شود؟ اگر شکوه نامه شان را به پیش شما نیاورند به نزد که باید ببرند؟
آقایان! حضرات! مسئولین! مدیران! نمی دانیم با کدامین عنوان باید شما را بخوانیم که روی تان را به سمت ما برگردانید اما حرفمان این است که بگذارید آسایش و رفاه سهم تمام هموطنان باشد.
به امید آن که پرنده کوچک خوشبختی به سمت دورترین نقاط ایران پرواز و روی شانه های مردم مظلوم منطقه محروم خانه کند. که به راستی گاهی چه قدر زود دیر می شود. در ویدئوی ذیل داستان کامل بیماران پروانه ای دن دستگرد را ببینید.