بــا بیمــاران پروانه ای بیشتر آشنــا شویــد
رها؛ پروانهای کوچک با لبخندی بزرگ
رها، دختر ده سالهی ما، از همان روزهای اول تولدش تحت حمایت خانه ایبی بوده ؛ و اکنون در کنار عکس خود که یادگار، سالها پیش است نشسته و از خاطراتش میگوید، از ده سال زندگی پروانهای…
او با لبخند می گوید «اگر خانه ایبی نبود، شاید حال امروزم خیلی بد بود… ممنونم که هستید»
رها تو اوقات فراغتش کتاب میخواند ، فیلم میبیند و با دوستاش بیرون می رود . او به دوستاش گفته : ایبی یک بیماری ژنتیکی است و واگیر ندارد.
زندگی رها نشان میدهد که بیماران پروانهای با همراهی و حمایت شما نیکوکاران عزیز میتوانند همانند همسالان خود زندگی شاد و پرامیدی داشته باشند.
بیاید با هم، لبخند و امید را به پروانهها هدیه کنیم…
بـــا مـــا همـــراه خواهـــید بـــود