در کنار پروانه‌ها، حتی در روزهای جنگ

 روایت حضور مدیرعامل خانه‌ای‌بی در برنامه زنده «به خانه برمی‌گردیم» در روزهای پرتنش جنگ دوازده‌روزه، هنگامی که حملات رژیم صهیونیستی علیه کشور عزیزمان ایران دل‌های بسیاری را نگران و چشم‌های بسیاری را به آسمان دوخت، چراغ خدمت در خانه‌ای‌بی خاموش نشد. نه تنها خاموش نشد، بلکه پررنگ‌تر از همیشه روشن ماند تا بیماران پروانه‌ای بدانند که در سخت‌ترین لحظات نیز تنها نخواهند بود. در همین راستا، حجت‌الاسلام والمسلمین سید حمیدرضا هاشمی گلپایگانی، مؤسس و مدیرعامل خانه‌ای‌بی، در روزهای گذشته با حضور در برنامه زنده تلویزیونی «به خانه برمی‌گردیم» از شبکه تهران، به تشریح شرایط دشوار بیماران خاص به‌ویژه بیماران مبتلا به EB در طول جنگ پرداختند. ایشان با زبانی صریح، صمیمی و دردآشنا، از رنج‌هایی سخن گفتند که در این روزها بر بیماران و خانواده‌هایشان تحمیل شد؛ از دشواری تأمین دارو و پانسمان گرفته تا نگرانی‌های امنیتی در مسیر درمان و تردد. مدیرعامل خانه‌ای‌بی در بخش‌هایی از سخنان خود با افتخار تأکید کردند که: «در تمام روزهای جنگ، خدمات خانه‌ای‌بی قطع نشد. ما کنار بیماران ماندیم؛ در تهران، در شهرهای دیگر و حتی در مناطق مرزی. دو مرحله محموله‌های پانسمان به بیماران ارسال کردیم و نگذاشتیم هیچ پروانه‌ای، بی‌پناه بماند.» اما این گفت‌وگو تنها گزارشی از خدمات نبود؛ گلایه و اعتراض هم بود. اعتراضی صریح به جامعه جهانی که چشمان خود را بر روی ظلم آشکار بسته‌اند و همچنان در سکوتی سنگین، پشت رژیمی ایستاده‌اند که نه‌تنها ملتی را هدف گرفته، بلکه بیماران بی‌دفاع را نیز از حقوق اولیه‌شان محروم کرده است. ایشان با اشاره به اصول انسانی و اخلاقی حاکم بر نظام‌های بین‌المللی، از این تناقض دردناک سخن گفتند: چگونه ممکن است جهانی که مدعی دفاع از حقوق بشر است، در برابر تحریم‌های دارویی و محدودیت‌های درمانی سکوت پیشه کند؟ چگونه است که در آتش جنگ، کودکانی با بدن‌های زخم‌خورده فراموش می‌شوند؟ سخنان صادقانه و عمیق حجت‌الاسلام هاشمی گلپایگانی در این برنامه، نه‌تنها بازتابی از وضعیت بیماران EB در روزهای سخت کشور بود، بلکه فریادی بود برای بیدار کردن وجدان‌های خاموش. فریادی که امیدواریم شنیده شود، در دل‌ها بنشیند و به اقدامی عملی در جهت حمایت از مظلوم‌ترین انسان‌ها—بیماران خاص و نادر—منجر گردد. خانه‌ای‌بی همچنان ایستاده است؛ در روزهای صلح و جنگ، در آرامش و بحران، در کنار پروانه‌ها چون این رسالت ماست: مراقبت، حمایت، و ایستادگی در برابر فراموشی.