امیدی که با شما زنده می ماند
امید را به بیماران پروانه ای هدیه کنیم …
گاهی درد آنقدر بزرگ است که حتی زبان هم از گفتنش عاجز می شود …
علیرضا پسر جوانی از ملایر ، که وقتی خواست از سختی هایش بگوید سکوت کرد و فقط گفت : نمی خوام مردم ناراحت بشن…
اما حقیقت این است که درد ، فقط وقتی کم می شود که دست در دست هم بگذاریم ! امروز در مسیر درمان کنار علیرضای عزیز خواهیم بود ؛ متاسفانه پزشکان تصمیم گرفتند که پای او را قطع کنند…
ولی اینجا پایان راه نیست ! با همت و حمایت شما حامیان بزرگوار پروتز برای او تهیه خواهیم کرد تا علیرضا همچنان روی پاهایش بایستد. و با امید به زندگیش ادامه دهد.
بـــا مـــا همـــراه خواهـــید بـــود