قصه سما یک بیمار پروانه ای

سما جان، نامه‌ات را خواندم و صدای مهربانت را بارها شنیدم… چه هدیه‌ای می‌توانست در روز تولد، زیباتر از این باشد که کودکی پروانه‌ای، با تمام مهرش، یادم کند و بگوید تولد ما در یک روز است؟ تو و همه‌ی دوستان پروانه‌ای‌ام، دلیل زنده بودن من هستید. اگر این مسیر را می‌روم، اگر خسته نمی‌شوم، اگر هنوز امید را باور دارم، همه‌اش به‌خاطر لبخند شماست، به‌خاطر صداقت صدایت، و به‌خاطر این عشق بی‌مرز… امروز تولد من است، اما دلم می‌خواهد این روز را به شما تقدیم کنم؛ به تو، سما، و به تمام فرشته‌هایی که هر روز به من یاد می‌دهند “دوام آوردن”، یعنی چه

از خدا خواسته‌ام تا آخرین نفس، خادم شما بمانم. دوست‌تان دارم…

سید حمیدرضا هاشمی گلپایگانی خادم کوچک فرشته‌های پروانه‌ای